Als kind was ik al gek op lezen, ik kon mezelf volledig verliezen in een boek en verslond er meerdere in een week. Op een bepaald punt in mijn leven, ik denk rond mijn puberteit, werd dit minder. Nog steeds gek op lezen trouwens, maar ik nam er de tijd niet meer voor. Toen ik in 2019 een burn-out kreeg heb ik 2 jaar niet kunnen lezen, ik onthield niet wat er stond, ik had de focus niet en was kapot na 1 pagina. Tot afgelopen zomer. De boekenworm in mij is terug!
Vanaf juli 2022 tot vandaag, 23 januari 2023 las ik 19 boeken. Ik ga ze niet allemaal met je doornemen maar wil mijn hoogtepunten toch met je delen. In dit artikel ga ik 3 van de mooiste, en soms pijnlijkste, boeken met je delen in het kader van trauma, hulpverlening en psychiatrie!

Zachtop lachen – Malou Holshuijsen
Dit boek heeft de kracht om zware thema’s op een luchtige manier te brengen zonder ze te kort te doen. Hoe PTSS jaren later tot uiting kan komen en wat intergenerationeel trauma voor een druk op je schouders kan geven.
Dit boek toont een stuk Indische familie dynamieken, waar ik me regelmatig volledig in kan herkennen met een Indische oma. Tegelijk schetst dit boek een stuk therapie, EMDR om precies te zijn, in een dialoog tussen Malou en haar psycholoog. Met zwarte humor en veel weerstand naar de uiteindelijke kern. Ik heb dit boek het afgelopen half jaar 4 keer gelezen, en dat zegt wat!

Rood is ja – Sara kroos
Auw, dit boek doet pijn. Het is rauw, ontluikend en prachtig. Het is willen doorlezen maar niet kunnen. Het is zoveel, maar vooral zo dapper. In rood is ja neemt Sara je mee in haar leven. In het misbruik dat plaats vond in haar jeugd, in hoe ze als volwassene in de psychiatrie terecht komt om dit misbruik en in plaats van geholpen dit nogmaals moet mee maken. Over vechten, strijden, vallen en weer opstaan. Over diepte, duisternis en liefde. Ik kan niet anders dan dit boek meenemen in deze lijst. Ik las het regelmatig met trillende handen en hartkloppingen, moest het geregeld even wegleggen, maar uitlezen moest ik. Omdat het zo goed geschreven is, omdat Sara verdient dat iedereen haar boek leest en het taboe en schaamte mag doorbreken.

Mijn ware verhaal – Karin bloemen
Ja, waar begin je bij een verhaal als deze. Een openhartig boek over misbruik, angsten en mishandeling. Over niet spreken, geen ruimte krijgen en vooral over kracht. Over hoe je veilige nest in je gezin totaal onveilig wordt. Over hoe mensen wegkijken. Een ontzettend kwetsbaar stuk die je ogen opent en onder je huid gaat zitten. Zo beeldend en pijnlijk geschreven dat het soms moeilijk voor te stellen is dat dit echt iemands leven is geweest. En daarmee nog veel pijnlijker. Zowel dit boek als Rood is ja van Sara Kroos tonen maar weer dat achter de grappigste verhalen en theatrale optredens soms een ontzettend pijnlijk verhaal kan zitten. Respect dat je die kwetsbaarheid dan ook op tafel durft te leggen!
Heb jij 1 van deze boeken gelezen ?
Liefs,
Tessa